BURN IT DOWN!

Την ωρα που καποιοι ακομη αναρωτιουνται αν υπαρχει κριση της πραγματικης οικονομιας,καποιοι αλλοι τη βιωνουν ηδη στο πετσι τους,ακομα κ αν αυτο οφειλεται σ ενα μεγαλο βαθμο στην κακη ψυχολογια της αγορας. Προφανως δεν ειναι ολα αερας κοπανιστος, αλλα προφανεστερα δεν ειναι κ τοσο στερεα οσο θα θελαμε να νομιζουμε. Κ εκει μας πιανουν οι τσιγκουνιες κ οι μιζεριες, ως κοινωνια της ανασφαλειας κ της υπερβολης....
Τα λεφτα ομως,οσα εχουν μεινει εκει εξω,δ ειναι για να καθονται,αλλα για ν αλλαζουν χερια. Κ η γη για ν αλλαζει ιδιοκτητες. Οι οικοδομες κ οι κατοικιες κινουσαν ως τωρα το χρημα-απο τις τραπεζες στην αγορα κ παλι πισω, με το αζημιωτο φυσικα. Αν ομως ειναι να σταματησουμε να χτιζουμε, τουλαχιστον ας βρουμε κατι αλλο να παραγουμε ως χωρα.
Ας αρχισουμε να γκρεμιζουμε,π.χ. Με επιδοτηση του κρατους κιολας!! αΦΟΥ ΚΑΝΕΙς ΠΙΑ Δ ΧΤΙΖΕΙ 'Η αγοραζει, να δινονται δανεια με προνομιακο επιτοκιο για να γκρεμιζουμε. Να πεσουν κτιρια, να παρουμε αερα, να δουμε ουρανο ρεεεε.....θα ξεσπασουμε κιολας,θα μας φυγει κ η πιεση, θα βρουμε τη διαθεση μας,να κυκλοφορησει το χρημα...καλο θα κανουμε στους εαυτους μας,στις πολεις,στη φυση. Την ωρα ποθ γκρεμιζονται πολιτικα συστηματα,οικονομιεσ,προσωπα,συμβολα...θα λυπηθουμε τα τσιμεντα?????
Απιθανο ε? Μπορει.....το μονο απιθανο ειναι να μεινουμε εδω που ειμαστε. Ειτε χτιζοντας, ειτε γκρεμιζοντας,ειτε φτιαχνοντας κ καταστρεφοντας ταυτοχρονα θα παμε παρακατω,θα συνεχισουμε....
Την ωρα που καποιοι αναρωτιουνται τι εφταιξε κ φτασαμε εδω, καποιοι αλλοι εχουν βρει την απαντηση για το που θα βρισκονται αυριο. Μπροστα. Ειναι εκεινοι που κινουνται οταν αλλοι αδρανουν. Ανησυχουν οταν οι αλλοι βολευονται. Χρησιμοποιουν το συστημα οταν οι αλλοι δεχονται να τους χρησιμοποιει (με αντιτιμο την καταγγελια του ολα στραβωνουν). Πραττουν οταν οι αλλοι πανικοβαλλονται. Χτιζουν οταν οι αλλοι γκρεμιζουν κ γκρεμιζονται.
Αυτοι που ξεκινουν συνηθως απο μια μεγαλη αμφισβητηση,του εαυτου τους. Οταν μπορεις να 'γκρεμισεις' εσενα αντι να σε αποθεωσεις,οταν τολμας ν αλλαξεις ακομη κ αν ολοι σου λενε οτι 'εισαι μια χαρα', τοτε μπορεις να δεις εγκαιρως την αληθεια κ το ψεμα των αλλων. Προβλεπεις το τελος εποχης ή την αρχη της επομενης.
Αυτοι πετυχαινουν τα μεγαλα. Γιατι δεν ασχολουνται με τα μικρα. Με εκεινα που, με λυπη ανακαλυπτω,ασχολουνται ολο και περισσοτεροι. Τρωγομαστε με τον διπλανο μας, ανακυκλωνουμε τις κακοηθειες, θελουμε να ξερουμε κ το πιο ασημαντο που συμβαινει στον μικροκοσμο του γραφειου, του κομμωτηριου, της πολυκατοικιας, της τηλεορασης. Μικρα, μικροτερα, ελαχιστα, ολα αυτα απ την ιδια τη ζωη. Μικρος,ελαχιστος, κακομοιρης οποιος παγιδευει τη σκεψη του σε λιγα τετραγωνικα,σε λιγα προσωπα,στις ιδιες εικονες,στις ιδιες συχνοτητες.
Σε μια κοινωνια που παντα καποιοα αλλος φταιει, κερδιζουν εκεινοι που ξεκινουν και ολοκληρωνουν με αυτοκριτικη. Κερδιζουν κατ'αρχας χρονο. Κ οποιος εχει χρονο σημερα εχει καλη ζωη. Ειναι πλουσιος. Αν οχι σε χρηματα, σιγουρα σε γνωση. Αυτη που καμμια κριση δεν μπορει να γκρεμισει. Σ.Σ.